ΤΑ ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΕΠΑΙΝΟΥΣ

Μια τεράστια απορία εκφράζεται –πολλές  φορές και δημόσια – ανάμεικτη με θαυμασμό για τη χώρα μας τους τελευταίους 2-3 μήνες. Μα είναι δυνατόν! Οι τελευταίοι, οι ανοργάνωτοι, οι τεμπέληδες, οι πονηροί, οι κομπιναδόροι, οι έσχατοι να γίνουν  πρώτοι; Ένα διαλυμένο κράτος, που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του, ένα κράτος της μίζας και  των πλαγίων μέσων, είναι δυνατόν να μας βάζει γυαλιά; Οι ανεπτυγμένες χώρες υποκλίνονται μπροστά στη μικρή Ελλάδα για την αντιμετώπιση της πανδημίας- μέχρι τώρα προσθέτω εγώ- στους επιστήμονες και σε όλο το πολιτικό προσωπικό.

Τα προχωρημένα συστήματα υγείας των πλούσιων χωρών δε στάθηκαν ικανά να αντεπεξέλθουν στις ανάγκες της κρίσης. Βέβαια, όσοι γνώριζαν, δεν εξεπλάγησαν. Οι φίλοι μ’ έχουν ακούσει πολλές φορές να εξυμνώ το ΕΣΥ ακόμα και στις χειρότερες στιγμές του. Τα  να σε βλέπει γιατρός με ειδικότητα άμεσα είναι μεγάλο προνόμιο. Αλλά δεν είναι του παρόντος. Έχω όμως κάποιες επιφυλάξεις, κάνω μερικές περίεργες σκέψεις.

Επαίνους και καλούς λόγους ακούσαμε και στο μεταναστευτικό, όπου δείξαμε ένα υπέροχο ανθρωπιστικό πνεύμα, όπως αρμόζει σ’ έναν λαό με αρχές και ανάλογη ιστορία. Πήραμε βραβεία , πολλά μπράβο, υποσχέσεις για δίκαιη κατανομή των μεταναστών ώστε να ανακουφιστεί η ΄΄πτωχή πλην  τιμία  Ελλάς΄΄.  Τελικά  εισπράξαμε κάτι σε πρακτικό επίπεδο; Δεν θέλαμε ανταμοιβή, αλλά όχι και να κληρονομήσουμε χιλιάδες μετανάστες που κατευθύνονταν γι’ αλλού! Και αυτοί που μας επαινούσαν χθες, σήμερα κωφεύουν!

 Κι εδώ με πιάνει πάλι ένας φόβος. Πάλι έρχεται ο εφιάλτης του παρελθόντος. Λες να έχουμε τα ίδια; Λες να μας μείνουν στο τέλος οι έπαινοι και τα μεγάλα λόγια; Το μόνο που με ανακουφίζει είναι ότι το θέμα θίγει τους πάντες, οπότε κοντά σ’ αυτούς  κάτι θα γίνει και μ’ εμάς.(σκέφτομαι)

Αν η Ε.Ε δεν συμπεριφερθεί όπως αρμόζει και σύμφωνα με την ιδεολογία  και το σκοπό της δημιουργίας και ύπαρξής της, τότε εμείς οι αξιοθαύμαστοι, οι περίβλεπτοι  κλπ., θα πληρώσουμε, ως αδύναμοι, βαρύ τίμημα. Απαιτείται μια αναπροσαρμογή πολιτικής της Ε.Ε. Η αλληλοβοήθεια , συστατικό στοιχείο της ύπαρξής της, πρέπει να εκδηλώνεται αυτόματα. Αυτή η δυστοκία αντιμετώπισης ενός γενικού προβλήματος με ευθύνη της Γερμανίας περισσότερο,  αν δεν αλλάξει, πιθανόν να επιφέρει σημαντικές εξελίξεις.

Σε μια Ευρώπη με σημαντικά οικονομικά προβλήματα, με τεράστιους αριθμούς ανέργων, με μετανάστες να περιφέρονται ζώντας με ένα αβέβαιο στο μέλλον επίδομα, ο κλονισμός του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος  θα είναι σοβαρός. Και, επειδή τίποτα δε μένει κενό, αυτό θα σπεύσει να το καλύψει  η εμφάνιση ακραίων  πολιτικών τάσεων, που έχουν καταδικαστεί στη συνείδηση των πολιτών που τις έζησαν. Ο Μεσσιανισμός έρχεται απειλητικός! Να μην εκπλαγούμε αν δούμε πολυπληθείς μάζες να στοιχίζονται πίσω από νέους Σωτήρες!  Κι εμείς, οι λαμπροί, οι σπουδαίοι που τόσα κάναμε και μας θαύμασαν, θα απομείνουμε περιφέροντας όσα πράξαμε, για να τύχουμε κάποιας βοήθειας ως ικέτες και μαζί μας οι μικροί και αδύναμοι της Ευρώπης, έρμαια στις διαθέσεις των νέων ισχυρών.

Είναι η ώρα της Ευρώπης. Ελπίζουμε να ανταποκριθεί αυτή τη φορά ξεφεύγοντας από τις υποδείξεις των οικονομικών δεικτών και την ανεγκεφαλιά των τεχνοκρατών. Η Πολιτική είναι ανάγκη κάποια στιγμή να κυριαρχήσει  επί της Οικονομίας που δε βλέπει τίποτε άλλο παρά δείκτες αγνοώντας την πραγματική ζωή.

               Αίγιο Μάης 2020                       Δημήτρης Γ Τζεβελέκας